"HAYIR" "HAYIRDIR" KİMLER Mİ BİLİRMİŞ?

Zamanla zamanla değişirmiş her şey

Farkında olsamda olmasamda 

Zamanla 

Zamanla 

Derya deniz 

Gökkubbe altında Yeryüzündeymişiz.

Gençlik varmış öncesinde 

Güzel anıların yüzeye pıtır pıtır çıktığı karanlık günlerdeymişim. 

Karanlık yokmuş yüreğimde ne ilk gençliğimde ne de şimdikinde.

Çiçeği burnunda doktormuşum zorunlu hizmette Mucur Sağlık Ocağı'nda fırsat buldukça hafta sonları soluğu alırmışım Ankara'da arkadaşlarla buluşmaya.

Yine bir hafta sonu muhtemelen cumartesi gecesi: 

Ankara'da bir meslek odası lokalinde çiçeği burnunda meslek sahibi çalışan gençlermiş oturan bir masa etrafında. Neşe ve kahkaha hakimmiş masaya. 

Gecenin ilerleyen saatinde ilk gençliğini yaşayan kadın kalkmış masadan herkesten önce Kızılay'dan kalkan otobüs servisine yetişecekmiş. Lokalden sokağa adımını atıncaya kadar hiç aklında yokmuş gecenin karanlığı korkutan ıssızlığı. Neşesinin üstüne buz gibi bir korku çöreklenmiş dönmeyi hiç düşünmemiş geri yürümüş Kızılay'a doğru. Daha üç beş adım atmamış ki karşısına  zil zurna bir sarhoş çıkmış sallana sallana üstüne yürümeye başlamış üstüne üstlük lafta atmış; genç kadınında tepesi öfkeyle yeter artık dercesine "Arkadaşlarımlaydım bu saate kadar içlerinden bir taneside eşlik etmedi bana servise kadar birde seninle uğraşamam, bir sen eksiktin gecede" demiş. Sarhoş birden dimdik durmuş ne sallanması kalmış ne de dilinin peltekliği bir anda o bir anda "Kusura bakma"  demiş yolundan çekilmiş genç kadının. 

Genç kadın haftanın başı sağlık ocağında görevinin başındaymış stetoskopu boynunda.