İSTANBUL' DAKİ İZMİR "solmaz çiçek" *

 

Çiçekleri öyle parlaktır renkleri 

Geçse zaman geçse yıllar solmazlar

Bir gören unutmaz bir daha da 

Tanır onu nerede olursa bir bakışta 

Solmaz çiçek *Amarantus” 

Uzak diyarlardan Hindistan’dan taşımışlar 

Yeni topraklarla tanıştırmışlar 

Yıllıkmış ertesi yıla kalmazmış kökü dalı çiçek açmazmış 

Ertesi yıla kalmazmış 

Ömrü bir yıllıkmış dört mevsimi yaşar 

Mevsimlerini tekrar yaşamazmış 

Tohumundan yetiştirmek de harcı değilmiş herkesin 

Gurbetin gurbeti imiş İstanbul 

İlk gördüğünüz ilk güzelliğine renklerinin göz alıcılığına 

çarpıldığınız yeriymiş artık memleketi de 

İkinci gördüğünüz yer gurbetiymiş 

Kadın Anamdaki adı İstanbul’daki İzmir imiş. 

Kıymış paraya çiçekcideki tüm demetleri kucaklayıvermiş 

O ne muhteşem bir anmış 

O ne muhteşem bir anmış 

Yıllar sonra bugün gibi 

Yıllar sonra bugün gibi 

Kadın Anam merak etmiş 

“masalı nasıl ki acaba?” 

Elbet yazarım bir gün 

Ama bugün ama yarın 

Derler ya bugünden de yakın 

Elbet yazarım 

Bir yer bulurum kış bahçesinde Melisa’ya komşu eylerim 

Isparta gülleri, mor salkımlar üşüşür başına da

Muhteşem renkleri kokusuz da kalmaz 

Kokusuz kalmaz parlak renkleri 

Hederaların yapraksız kalın gövdeleri 

Güven verir on yıldır bu bahçedeyiz dallarımız yapraklarımız dışarda insan boyunu aşkındır çite sarılmışlığımız 

Çatıları kaplamışlığımız 

Hederayız yaz kış yeşiliz çatıda yuvayız uğur böceklerine 

Kımıl kımıl güvenle yaşarlar baharı yazı beklerler özlemle 

Tohum hallerinde avuturlar kendilerini Yılbaşı kaktüslerinin canlı parlak pembemsi kırmızı çiçeklerine bakarak 

“Kış günü böyle de çiçek açanlar varmış” der 

Bir yandan da üzülürmüş solmaz çiçekler “Nerde nerede kışın kokan çiçekler?” 

“Nerede kalmış kışın kokan çiçekler, bir yerlerden haberleri gelseler..” 

Sezen Aksu’nun “Kalbim Ege’de kaldı” şarkısına bir nazire ilk gençliğime de bir selam…

O yıllardaki halet-i ruhiyeme bir veda bir veda 

İkinci gençlik  böyle bir şey böyle işte…..

*Amarantus