"CENNETTEYMİŞİZ GİBİ" BİR FİLM

 "Cennetin Müziği" diye çevrilmiş dilimize
2005'de yabancı film oskarına aday gösterilmiş bir İsveç filmi severim onu...
Orkestra şefi Daniel kalp krizi geçirir durumu ciddidir. Kalp krizi sonrasında annesinin zorlaması  isteği ile çocuk yaşta ayrılmak zorunda kaldığı köyüne geri döner, köyün kilise korosunu çalıştırmaya başlar...Yavaş yavaş herkes kendi gerçeği ile yüzleşmek zorunda kalır, orkestra şefinden koroda söyleyen köy halkının her yaştan olan insanlarına kadar...
Sevgililerinin gerçekliğini hep sonradan öğrenip hayal kırıklığı yaşayan genç bir kadın Daniel'e aşıktır...Aralarında bir tuhaflık olmasına karşın yakınlaşma olmaz... Ve orkestra şefi köyün kilise korosunu çalıştırırken yaşamının en güzel günlerini de yaşamaktadır, koro üyeleri de dahil...Hepsi unutulmuş, unutturulmuş, günah sayılmış insanca duygularıyla yeniden tanışırlar, büyük bir çoşku ve sevinç yaşayarak....Hissettikleri çevreleri ile yeni sorunlara yol açsa bile, bir kez o heyecanın, müzikle birlikte pırıl pırıl bir yaşam sevincinin varlığı kendini gösterebilmiştir.  Son sahnelerden birisinde Orkestra Şefi bisiklet binerken kendisine aşık olan kadınla karşılaşır toprak yolda....

Kadına der ki " Sevdiğini, aşık olduğunu nasıl anlıyorsun? Ben bunu hiç bilmiyorum."

Kadın adama döner ve " Hep onu düşünürsün, onunla birlikteyken mutlu olursun."

Adam kadına bakar  " Bende o söylediklerin var" der.   

"Çıfıtbohçam Ninemden" kasım 2011 türkan noğay