MUŞU DER Kİ "BİR EL ATSAN YETER"

Muşu bir kedi 

yoktur sahibi

Birlikte yaşarız aynı çatı altında

Yan yana gözeterek birbirimizi

Muşu bir kedi
 yoktur sahibi
Sahipsiz mi sandınız

Muşu'yu beni

Kendi kendimizin sahibi olabiliriz olsak olsak

O da açıklık getirmek için konuya

"SAHİPLİK" yok gündemimizde

Yaşamımız eşitlikte sevgide 

olmazın olmazı saygıda birbirimize

Ne çok öğrendik birbirimizden

Muşu bir kedi

Ben mi kimim

bir "Kadın anayım"

Sahipsiz kendimizleyiz 

Kedi ile ke(n)dim birlikteyiz birlikte

Oyunda uykuda bahçedeyiz

Sormasın mı bana

"Bugün yokum çiziminde?"

"Yerim kalmadı" demişim

AH ah demezdim  bir düşünsem

"Ne demek yerim kalmadı?" dedi 

Baktı çizdiklerime okudu yazdıklarımı

Hafiften üzgün bir sesle mırıldandı

Yaklaştı defterime "El koymak duruma bende böyle" dercesine

Yavaş yavaş patiledi defterimi tam düşecekti ki yere

Patisini koydu resmimin üstüne 

ardınca oturdu sehpanın üstüne 

demesin mi bana

"Bilirim yokluğumu fark edince sinmez senin de içine  

bir el atsan" dedi.

Durur muyum hiç 

durmam elbet

Yer kalmamış mı kalmasın çaresi ellerimde

yapıştırıverdim Muşu'yu bedenime

Seslendim heyecanla sevinçle

"Sıkı tutun sakın düşme,

sıkı sıkı tutun sakın düşme" 

Bir mır sesi bir pati dokunuşu ki kolumda öyle yumuşak öyle içten öyle sıcak. Mutluluk bu olsa gerek yaşadığımız anda.

Bir el atınca eksik kalmış işlere

Tamamlanırız tamamlanan işlerle bizde

Yeter ki  cana gelmesin

Yeter ki cana gelmesin