YA TOPRAK YOKSA

Geçmişten fotoğrafı düştü önüme
İlk gördüğümde acıyla
artık ağaçların köklerini de mi
budayacaklar demiştim 
Duvardan sarkan kökleri görünce
Yıllar yıllar öncesinden
hali nicedir bilmem
Bakmayın yapraksız haline
Mevsim kış idi 
buz gibi bir soğuk var idi.
Yaşıyordu ağaç
Kat kat betonlar içinde
Bu nasıl bir sıkıştırılmıştı ki böyle
Katmerlenmişti yıllar boyunca 
Kökleri sarkıyordu yan apartmanın 
bahçe boşluğuna
Bugün gibi hatırımda
nasıl canlı kalmıştı?
Geçerken yanından 
kaygıyla fısıldayıverdi kulağıma
"Yağmurlar yağıyor hâlâ
köklerim görülemeyecek
derinliklerde 
Toprağın tozunda bile yaşarım" dedi  
gülümsediğimi görünce devam etti sözüne;
"Gel birlikte hayatın tozunu atalım
tozu bana toprak
süpürdüğümüz kötülüklerin yerine de
masalların konacak" demesin mi

Nasıl sevindim bir bilseniz

Ağaç değilmiş çaresiz

Sözü üstüne söz söylemek düşmezdi bana
Masalcığını yazmak  kısmetmiş bana
Gökten üç bulut aşırdım 
Cebimde sakladım
Bilin bakalım niye
Yağmurlar yağmazsa diye
Bulutlar cebimde 
Bulutlar cebimde.

Fısıldadım ağaca gizlice