"MÜMBİT'İN" EN GÜZEL HALİ

 

Mutlu aileler kıymetlilerimdir 

Mutlu çiftler özentim 

Mutlu çocuklar neşe kaynağım 

Merakım öğrenmem daima eşelenen tavuklar 

dönüp bakmazlar ilk yaygaralarından sonra

hayranım  yumurtalarına

Ekşi karadut damağımdaki en muhteşem lezzetim

Dutu ağacın başında dalından yerim 

Kuşlarla birlikte kuşlarla birlikte 

Yıllardan sonra yanaklarımdan akan yaşlar 

Gazze’de soykırıma uğrayan aileler 

sağ kalan iyileştiğinde başucunda ailesinden 

hiç kimseyi göremeyecek olan çocuklar için.

Birden boşandı göz yaşlarım hıçkırıklarla Açık radyo’yu dinlerken 

Dünyadaki  acılardan savaşlardan kaçamayacağım yaştayım 

Ne hamileyim ne de memede bebeğim var 

Geldim hikayeme 

geçmişten yıllar yıllar öncesinden 

Çiçeği burnunda KHK’lıyım İhraç edilmişim işimden  

Vermişim Ankara’da emeklilik dilekçemi 

Vurmuşum kendimi İstanbul’a 

Karaköy’de denizin sesini vapurun sesini dinlemekteyim 

Ahşap iskele yıkılmamış daha 

Daha yeni yazmışım Karaköy camisinin masalını 

Rehber arkadaşımın İstanbul gezilerindeyim 

Ücret almıyor benden 

Gezi grubu çay kahve molaları 

öğlen yemeği sonrası yakınlaşıyor birbirine 

ikili üçlü sohbetler başlıyor 

Bir çift var kadın sürekli sorular soruyor meraklı mı meraklı 

Birde sevimli ki hiç sormayın ya bir şey gösterdi ya da bir şey anlattı 

dört beş kişiyiz etrafında 

Hatırlamıyorum anlattığının tek bir sözcüğünü 

İçime giren yüreğimden hiç çıkmayan hatırladıkça 

Mutlu mutlu muzipçe gülümseten bir söz çıkıverdi eşinden 

“Sen ne mümbit bir kadınsın!”

Hatırladım ya o gün gibi gülümsüyorum 

“Sen ne mümbit bir kadınsın!”