YAŞATAN ANILAR Anneannem'e

Anneannemin bir ak yazması var idi

Kenarı boncuk oyalı

Çok zaman oldu bu dünyadan göçeli

Her vakit eli işte idi

Eker biçer harman kaldırır

Keser biçer diker giydirir

Yemek yapar yedirir idi

Keçiyi davarı çobana salar idi

Tek başına işi pek zor idi

Fatoş anneannemin yoldaşı evin koruyucu meleği idi

O olmasa anneannemin hali nice idi

Sarı kantaron çayı bir bardak erimiş tereyağı

Güne başlamadan enerji kaynağı

Bununla mı kaldı işi gücü 

Anneannemin gözbebeği torunları

Bakıp büyüttü helede küçük iseler 

En zor şartlarda bile anneleri oldu sardı sarmaladı

Kış günü mangal üstünde mısır ekmeğini ısıtan anneannem

Mısır ekmeğine tereyağ sürüp okula giden ben idim

Anneannemdi kahvaltımı hazırlayan 

Yoktu ondan önce kalkan

Ne güzel bir duygu hatırlamak bir evi ışıklar içinde aydınlık

Pırıl pırıl havadar ferah mı ferah

Tüm odaları çocuklara açık

hele küp odasındaki yufkalar

Öfkeside sahiciydi merhametin gücüyle

Komşunun bacasına taş atıp ocaktaki yemeğini devirince

Kaçacak delik aramıştım evin her yerinde

İşten güçten kendine vakti yok idi

Şiir okur keman çalar şarkı söylerdi

Sevdikleri sağ salim olsun

Evi neşe dolsun yeter idi

İçi acı ile dolduğunda üzüntü ile öfke ile

“Ben bir muâllim olacaktım öğretmen okulundan aldılar evlendirdiler” derdi.

Hiç solmadı yüzünde gülümseme

Gözleri görmediğinde yattığı yerde

Lokumu ile sütünü getiren ele hep teşekkür etti

Kardeşleri “Ablamıza bakarız” dediler tereddüt bile etmediler

O yaşadıkça yaşadı evi

Sormayın hiç gerisini ilerisini

Vefatından sonra 

Satılmış evi

Evi alanlar 

evinin kapısına duvar örmüş mü örmüş

Eski evden tek kalan 

sokağa uzanan 

tek bir basamak değilmiymiş  duvardan çıkan

İşte o basamakta oturmuştum ben

Bir ağlamak tutmamış mıydı  beni 

Nasıl bir ağlamak hiç sormayın 

İki gözüm iki çeşme ne ki 

sanki gök yarıldı

Yeryüzünü seller sular kapladı

Sel olmuş göz yaşlarım

Akmış yokuş aşağı

Birde baksam ne göreyim yanıbaşımda ak saçlı ak sakallı bir ermiş oturur

Ermişin kucağında da anneannemin kedisi Kadem-e Hayır

Ermiş demesin mi bana

“Alçak damda oynardın hııı”

O zaman anladım ki derviş anneannemin yanından gelir.

Alçak damda oynadığımı bir ben birde anneannem bilir. “Söyle derviş dede anneannem neden gönderdi seni bana?” dedim.

Derviş “Ağlamana dayanamadı, ağlamana dayanamadı, çıksın *Asar’a avaz avaz bağırsın Asar’a çıksın avaz avaz bağırsın” dedi.

*Asar Anneannem'in evinin arkasındaki kayalık tepe.